Οστεοκονδρίτιδα της σπονδυλικής στήλης

Η οστεοχόνδρωση είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από εκφυλιστικές αλλαγές στον χόνδρινο ιστό της σπονδυλικής στήλης. Η έλλειψη επαρκούς θεραπείας οδηγεί σε παραβίαση της δομής και δυσλειτουργία των μεσοσπονδύλιων δίσκων, παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης. Ανάλογα με τη θέση της παθολογικής διαδικασίας, υπάρχουν οι ακόλουθοι τύποι οστεοχόνδρωσης: αυχενική, θωρακική, οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Όπως δείχνουν οι στατιστικές, αυτή η ασθένεια παρατηρείται σε περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού σε άτομα άνω των 35 ετών. Οι κύριοι λόγοι για την ανάπτυξή του είναι οι τραυματισμοί, τα συστηματικά άνισα φορτία στη σπονδυλική στήλη και στα πόδια.

Τι ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ

Μιλώντας για την οστεοχονδρωσία, πρέπει να ειπωθεί ότι αυτή η ασθένεια προκαλεί παραβίαση της δομής των ιστών των ίδιων των μεσοσπονδύλιων δίσκων, μειώνοντας την ελαστικότητά τους και αλλάζοντας το σχήμα τους. Ταυτόχρονα, η απόσταση μεταξύ τους μειώνεται, γεγονός που οδηγεί τελικά σε απώλεια της σταθερότητας της σπονδυλικής στήλης.

Η συστολή του μεσοσπονδύλιου χώρου τσιμπά τις νευρικές απολήξεις που προέρχονται από το νωτιαίο μυελό. Αυτό οδηγεί σε αύξηση του μυϊκού τόνου και του πόνου.

Η μείωση της ελαστικότητας οδηγεί στον σχηματισμό μεσοσπονδυλικών κηλών και στην ανάπτυξη διόγκωσης (ασθένεια κατά την οποία οι σπόνδυλοι διογκώνονται στον νωτιαίο σωλήνα χωρίς να σχίζουν τον ινώδη δακτύλιο). Και αν η θεραπεία γίνει λανθασμένα ή δεν πραγματοποιηθεί καθόλου, οι αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης και των συνδέσμων υποβαθμίζονται με τον περαιτέρω σχηματισμό οστεοφύτων (οστικές διεργασίες).

Η ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας προκαλεί παραβίαση των κινητικών λειτουργιών. Το άτομο αρχίζει να ενοχλείται από συνεχή πόνο στην περιοχή της παθολογικής εστίας που εντείνεται καθώς η πλάτη κάμπτεται / εκτείνεται. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα υπεξάρθρωσης, καμπυλότητας της πλάτης.

Κατά κανόνα, τα πρώτα συμπτώματα της νόσου στους ανθρώπους εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής γήρανσης του σώματος. Ωστόσο, υπάρχουν καταστάσεις όπου η παθολογία αρχίζει να αναπτύσσεται πολύ νωρίτερα. Και ο λόγος για αυτό είναι συχνά ο λάθος τρόπος ζωής.

Υπάρχει επίσης κάτι όπως η χόνδρωση στην ιατρική, και έχει παρόμοια συμπτώματα και αιτιολογία. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ χονδρωσίας και οστεοχονδρωσίας; Είναι εύκολο. Η χονδρωσία είναι το αρχικό στάδιο της ανάπτυξης της οστεοχόνδρωσης, όταν δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει οι διαδικασίες αντικατάστασης του κατεστραμμένου ιστού με ίνωση και ο σχηματισμός οστεοφύτων στη σπονδυλική στήλη. Με έντονη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης και σχηματισμό νέων διεργασιών, ονομάζεται οστεοχόνδρωση.

Προκλητικοί παράγοντες

Τι είναι η χονδρωσία και η οστεοχονδρωσία - κατάλαβα. Τώρα πρέπει να μιλήσουμε για τους λόγους ανάπτυξής τους. Εάν δεν τα ξεφορτωθείτε, τότε η θεραπεία της νόσου δεν θα επιτρέψει θετική δυναμική. Όπως αναφέρθηκε ήδη στην αρχή, ο κύριος λόγος για την εμφάνιση της παθολογίας είναι ένα ανομοιόμορφο φορτίο στη σπονδυλική στήλη. Μπορεί να προκληθεί από:

• Να κουβαλάς βαριές τσάντες στον έναν ώμο ή στο ένα χέρι.
• λανθασμένη στάση όταν κάθεστε.
• Ύπνος σε μαλακό στρώμα, ψηλό μαξιλάρι.
• φοράτε άβολα και ανατομικά λανθασμένα παπούτσια.

Και η οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης μπορεί επίσης να αναπτυχθεί στο φόντο:

• Υποδυναμία (συνοδευόμενη από διαταραχή της κυκλοφορίας του αίματος, μειωμένο μυϊκό τόνο, δύσπνοια).
• παθητικός τρόπος ζωής?
• Ευσαρκία;
• Τραυματισμοί (κατάγματα, διαστρέμματα, μώλωπες).
• Πλατυποδία;
• άλλες εκφυλιστικές ασθένειες που προκαλούν κακή ροή αίματος στη σπονδυλική στήλη.

Κατά την επισήμανση των αιτιών της οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης, αξίζει επίσης να προσέξετε:

• συχνό σωματικό στρες?
• νευρο-συναισθηματική εξάντληση?
• Μεταβολικές διαταραχές;
• Δηλητηρίαση (φάρμακο, χημικό);
• παθολογία του πεπτικού σωλήνα?
• γενετική προδιάθεση;
• Σκολίωση;
• Υποβιταμίνωση;
• Εγκυμοσύνη;
• Κάπνισμα;
• Κατανάλωση αλκοολούχων ποτών.
• παρατεταμένη / συχνή αφυδάτωση.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την ανάπτυξη οστεοχονδρωσίας στην πλάτη. Τις περισσότερες φορές, η εμφάνισή του εμφανίζεται αμέσως με φόντο την επίδραση πολλών παραγόντων (για παράδειγμα, τραύμα, παθητικός τρόπος ζωής, κάπνισμα, παρατεταμένη παραμονή σε λάθος στάση). Μπορεί να προσδιοριστεί μόνο μέσω ενδελεχούς διάγνωσης και μελέτης του ιατρικού ιστορικού.

Στάδια ανάπτυξης

Πριν μιλήσουμε για το τι πρέπει να κάνετε εάν αρχίσει να αναπτύσσεται η χόνδρωση, είναι επίσης απαραίτητο να μιλήσουμε για τα στάδια ανάπτυξής της, καθώς όχι μόνο η σοβαρότητα των συμπτωμάτων, αλλά και η τακτική θεραπείας εξαρτάται άμεσα από αυτά. Υπάρχουν συνολικά 4 βαθμοί:

• Πρώτο στάδιο. Σε αυτό το στάδιο, εμφανίζονται παθολογικές διεργασίες στον πολφικό πυρήνα του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Σε αυτό εντοπίζεται αφυδάτωση (αφυδάτωση), η οποία τελικά συμβάλλει στη μείωση του ύψους και στη δημιουργία ρωγμών στον ινώδη δακτύλιο. Σε αυτό το στάδιο της νόσου δεν υπάρχει συμπτωματική εικόνα. Ένα άτομο μπορεί να βιώσει ελαφρά μόνο ενόχληση στην περιοχή της πλάτης μετά από έντονη σωματική άσκηση, παρατεταμένη άβολη στάση κ. λπ.
• Δεύτερος όροφος. Συνοδεύεται από μείωση του μεσοσπονδύλιου χώρου, χαλάρωση των σπονδυλικών μυών και των συνδέσμων. Τέτοιες αλλαγές οδηγούν σε αυξημένη κινητικότητα των σπονδύλων. Και οποιοσδήποτε προκλητικός παράγοντας μπορεί να τους κάνει να μετατοπιστούν ή να γλιστρήσουν. Όσον αφορά τα συμπτώματα, σε αυτό το στάδιο οι ασθενείς έχουν ήδη ενόχληση και πόνο στην πλάτη που εμφανίζεται με ορισμένους τύπους καταπόνησης, pos.
• Τρίτη ενότητα. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση προπτώσεων και προεξοχών, υπεξαρθρώσεων, οστεοαρθρίτιδας των μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων. Σε αυτό το στάδιο, η ασθένεια συχνά προκαλεί δυσκαμψία κίνησης, αίσθημα μυρμηκίασης στην παθολογική περιοχή και μούδιασμα. Το σύνδρομο πόνου έχει έντονο χαρακτήρα, εμφανίζεται περιοδικά ακόμη και σε ηρεμία χωρίς βαριά φορτία.
• Επίπεδο τέσσερα. Σε αυτή τη φάση, το σώμα προσπαθεί να προσαρμοστεί στις διαταραχές που έχουν προκύψει. Η δουλειά του είναι να κάνει ό, τι είναι δυνατό για να βελτιώσει τη στερέωση της σπονδυλικής στήλης. Για να γίνει αυτό, αρχίζει να σχηματίζει οστεόφυτα - σχηματισμούς οστών που αντικαθιστούν τις κοιλότητες στη σπονδυλική στήλη. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, το σώμα όχι μόνο βοηθά τον εαυτό του, αλλά βλάπτει και τον εαυτό του. Εξάλλου, τα οστεόφυτα οδηγούν σε τσιμπήματα νεύρων, τραυματισμούς σε υγιείς σπονδύλους. Και αυτό γίνεται ο λόγος για την ανάπτυξη ινώδους αγκύλωσης στις αρθρώσεις και στους μεσοσπονδύλιους δίσκους (αύξηση του ινώδους ιστού με ταυτόχρονη σύντηξη με τα υπολείμματα του χόνδρου). Όταν ένα άτομο έχει ένα μικροτραύμα και έναν τραυματισμό ταυτόχρονα, η βαρύτητα του συνδρόμου του πόνου αυξάνεται. Ελλείψει αυτών η κλινική εικόνα υποχωρεί.

Συμπτώματα

Μιλώντας για το τι είναι η οστεοχονδρωσία και πώς να απαλλαγούμε από αυτήν, μπορούμε να μιλήσουμε μόνο για τα συμπτώματα με τα οποία μπορεί να εκδηλωθεί. Το κύριο σημάδι της ανάπτυξής του είναι η παρουσία ενόχλησης ή πόνου στον αυχένα, το στήθος και τη μέση. Η σοβαρότητα των αισθήσεων εξαρτάται άμεσα από τον βαθμό ανάπτυξης της νόσου.

Η οπτική εξέταση του ασθενούς αποκαλύπτει μια καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης στο εγκάρσιο ή στο διαμήκη επίπεδο. Τις περισσότερες φορές εμφανίζονται στο κάτω μέρος της πλάτης ή του λαιμού, λιγότερο συχνά στην περιοχή του θώρακα.

Αν μιλάμε για τα συναισθήματα του ίδιου του ασθενούς, τότε ανάμεσά τους υπάρχει περιοδική ή συνεχής κόπωση στην περιοχή της πλάτης, καθώς και πόνος, ο οποίος, ανάλογα με τη σοβαρότητα των παθολογικών διεργασιών, μπορεί να φορεθεί και να προφέρει. Μπορεί να εντοπιστεί σε:

• Λαιμός,
• Ζώνη ώμου;
• Στήθος;
• Οσφυϊκή περιοχή;
• Περίνεο.

Σε αυτή την περίπτωση, είναι δυνατή μια δυσκαμψία κίνησης, η οποία καθιστά δύσκολη την εκπλήρωση των οικιακών εργασιών. Εμφανίζεται συχνότερα στα άνω άκρα. Η συμπτωματική εικόνα μπορεί να συμπληρωθεί με άλλα σημεία. Όλα εξαρτώνται από τη θέση της εστίασης, τη σοβαρότητά της και τα χαρακτηριστικά του οργανισμού. Συχνά, όταν ένας ασθενής έχει δισκοκήλες, προεξοχές, κήλες, οστεόφυτα, οδηγεί σε κυκλοφορικές διαταραχές, δυσλειτουργία του σπονδυλικού σωλήνα, οίδημα, ίνωση, τσιμπήματα. Όλα αυτά προκαλούν την εμφάνιση συμπτωμάτων που μπορεί να περιπλέξουν τη διάγνωση και να οδηγήσουν σε λανθασμένη διάγνωση.

Μιλώντας για το πώς εκδηλώνεται η οστεοχονδρωσία, είναι απαραίτητο να επισημάνουμε τα πιο κοινά συμπτώματα για τα οποία παραπονούνται οι ασθενείς. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Πόνος στον αυχένα, στους οσφυϊκούς σπόνδυλους, στην ωμική ζώνη, στις πλευρές.
• δύσκαμπτες κινήσεις, κακουχία το πρωί μετά το ξύπνημα, όταν σκύβετε, γυρίζοντας.
• Μούδιασμα σε χέρια, πόδια, λαιμό.
• Δυσφορία στις αρθρώσεις και τους μύες της πλάτης.
• συχνή ζάλη, ημικρανίες.
• γρήγορη κόπωση?
• Πόνος στην καρδιά;
• παραβίαση της ευαισθησίας των άνω άκρων.
• μειωμένος μυϊκός τόνος.

Τα σημάδια της οστεοχόνδρωσης εξαρτώνται άμεσα από τη θέση της παθολογικής εστίας:

• Αυχενικό τμήμα. Σε αυτή την περίπτωση, ο πόνος εντοπίζεται στον αυχένα, τα χέρια και την ωμική ζώνη. Μπορεί να δώσει τη θέση του στις ωμοπλάτες και τους ώμους. Η αυχενική οστεοχόνδρωση μπορεί επίσης να εκδηλωθεί ως πονοκέφαλος, εμβοές, «χήνα» μπροστά στα μάτια και ζάλη.
• Περιοχή στήθους. Με αυτή την παθολογία, εμφανίζεται πόνος στο στήθος. Μπορεί να δώσει πάνω ώμο, μασχάλες. Συχνά προκαλεί ενόχληση και πόνο στην περιοχή της καρδιάς. Μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργία του αναπνευστικού συστήματος και δύσπνοια.
• Οσφυϊκή ιερή περιοχή. Το σύνδρομο του πόνου κυριαρχεί στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Εκδηλώνεται επίσης ως δυσφορία στα πόδια, τους γοφούς και τα πυελικά όργανα. Συχνά προκαλεί σεξουαλική δυσλειτουργία.

Η ενόχληση στη σπονδυλική στήλη είναι ένας σοβαρός λόγος για να συμβουλευτείτε γιατρό.

Επίσης, η παρουσία σημείων όπως η κόπωση στην πλάτη, ο πόνος μπορεί να υποδηλώνει όχι μόνο την εμφάνιση της εν λόγω ασθένειας, αλλά και την προσθήκη άλλων ασθενειών που δεν έχουν καμία σχέση με δυστροφικές αλλαγές στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Η διάγνωση της οστεοχόνδρωσης ή της χονδρωσίας μπορεί να γίνει μόνο από έμπειρο γιατρό μετά από ενδελεχή διάγνωση.

διάγνωση

Μιλήσαμε για το τι προκαλεί την οστεοχόνδρωση και πώς μπορεί να εκδηλωθεί. Αλλά πρέπει να πω ότι η σωστή διάγνωση με βάση μόνο μια οπτική εξέταση και το πώς αισθάνεται ο ασθενής δεν θα λειτουργήσει. Για να γίνει αυτό, πρέπει να υποβληθείτε σε ενδελεχή εξέταση, η οποία περιλαμβάνει απαραιτήτως:

• Ακτινογραφία αυχενικής, θωρακικής ή οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (ανάλογα με τα συμπτώματα).
• Μυελογραφία;
• νευρολογική εξέταση ευαισθησίας, αντανακλαστικά.

Ως πρόσθετες διαγνωστικές μέθοδοι χρησιμοποιούνται:

• CT;
• MRI;
• NMR.

Για να αποκλειστεί η παρουσία φλεγμονωδών ή μολυσματικών ασθενειών, συνταγογραφούνται επίσης εργαστηριακές εξετάσεις:

• ΕΙΜΑΙ;
• UAC;
• Χημεία αίματος.

Εάν είναι απαραίτητο, ανατίθεται διαβούλευση με ειδικούς με στενότερο προφίλ.

Μέθοδοι θεραπείας

Σε αντίθεση με τη χονδρωσία, με την οστεοχονδρωσία, εμφανίζεται μια χρόνια διαδικασία στην περιοχή της ακρολοφίας, η οποία δεν μπορεί να εξαλειφθεί με συντηρητικές μεθόδους. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να το παλέψετε. Η έλλειψη επαρκούς θεραπείας μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες - η σπονδυλική στήλη παραμορφώνεται, αντί για οστικές δομές, εμφανίζεται ινώδης ιστός, ανίκανος να εκτελέσει τις απαιτούμενες λειτουργίες, το άτομο καθίσταται ανάπηρο.

Συντηρητική θεραπεία

Ο γιατρός θα σας πει τι να κάνετε με την οστεοχονδρωσία. Κατά κανόνα, με μια τέτοια ασθένεια, χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες μέθοδοι:

• Φαρμακοθεραπεία. Σε αυτή την περίπτωση, τα φάρμακα χρησιμοποιούνται για την εξάλειψη των οδυνηρών αισθήσεων, την ανακούφιση της φλεγμονής και την αποκατάσταση του μεταβολισμού. Εάν ο ασθενής έχει έντονο πόνο, χρησιμοποιούνται φαρμακευτικά μπλοκ, τα οποία, εκτός από το αναλγητικό αποτέλεσμα, συμβάλλουν στη μείωση της σοβαρότητας του συνδρόμου του μυϊκού τόνου. Στην οστεοχονδρωσία χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα μπλοκ: αποκλεισμός σημείων πυροδότησης, ενδοοστικός, πολύπλευρος, παρασπονδυλικός, επισκληρίδιος.
• Δραστηριότητες φυσιοθεραπείας. Χρησιμοποιούνται επίσης για να ανακουφίσουν τον πόνο και να κάνουν τα φάρμακα πιο αποτελεσματικά. Τις περισσότερες φορές στην οστεοχονδρωσία χρησιμοποιούνται υπερηχοθεραπεία, μαγνητικά πεδία, ρεύματα χαμηλής συχνότητας, ακτίνες λέιζερ κ. λπ.
• Φυσικοθεραπεία και άσκηση. Η θεραπεία άσκησης συνταγογραφείται σε όλους τους ασθενείς χωρίς εξαίρεση. Πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη ειδικών. Παρέχει διόρθωση της στάσης, αυξάνει τον μυϊκό τόνο και ανακουφίζει από τη νευρική ένταση. Η συστηματική εφαρμογή ειδικών ασκήσεων βοηθά επίσης στην αύξηση των διαστημάτων μεταξύ των μεσοσπονδύλιων δίσκων ώστε να κατανεμηθεί το ομοιόμορφο φορτίο στο μυοσκελετικό σύστημα.
• Μασάζ. Το χειροκίνητο μασάζ βοηθά στην ομαλοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος, στην ανακούφιση από μυϊκούς σπασμούς και σφιγκτήρες. Εάν ο ασθενής έχει διαταραχές του νευρικού συστήματος, συνταγογραφείται υδρομασάζ.
• Χειροκίνητη θεραπεία. Επιλέγεται ξεχωριστά για κάθε ασθενή. Παρέχει ομαλοποίηση της λεμφικής παροχέτευσης, της κυκλοφορίας του αίματος, του μεταβολισμού και της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης. Αποτρέπει την ανάπτυξη επιπλοκών, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
• Έλξη σπονδυλικής στήλης. Σε αυτή τη μέθοδο, η σπονδυλική στήλη τεντώνεται χρησιμοποιώντας ειδικό εξοπλισμό. Έτσι, είναι δυνατή η διεύρυνση του μεσοσπονδύλιου χώρου και η μείωση της εκδήλωσης της οστεοχονδρωσίας.

Χειρουργική επέμβαση

Εάν η συντηρητική θεραπεία δεν βοηθά να απαλλαγούμε από τα σημάδια της οστεοχονδρωσίας και δεν έχει καθόλου θετική δυναμική, τότε καταφύγετε σε χειρουργική επέμβαση. Οι ενδείξεις για αυτό είναι:

• Σύνδρομο Cauda Equina, το οποίο αναπτύσσεται όταν υπάρχει μαζική κήλη.
• στένωση του σπονδυλικού σωλήνα με συμπίεση του εγκεφάλου και των νευροαγγειακών δεσμών.
• Συνδυασμός οστεοχονδρωσίας με σημαντική σπονδυλολίσθηση με σοβαρή τμηματική αστάθεια.
• Συμπίεση της ρίζας στο επίπεδο του οσφυϊκού σπονδυλικού τμήματος L5.
• αυχενική οστεοχόνδρωση, η οποία εμφανίζεται στο δισκογονικό σύνδρομο των σπονδυλικών αρτηριών.

Η χειρουργική θεραπεία της οστεοχονδρωσίας μπορεί να πραγματοποιηθεί με διάφορους τρόπους:

• Λαμινοτομή. Αυτός ο τύπος χειρουργικής επέμβασης αφαιρεί ένα θραύσμα της δομής των οστών και του κίτρινου συνδέσμου.
• Λαμινεκτομή. Το μεγαλύτερο μέρος της σπονδυλικής στήλης, που συνορεύει με τον σπονδυλικό σωλήνα, αφαιρείται.
• Foraminotamy. Στόχος της επέμβασης είναι η διεύρυνση του ριζικού σωλήνα.
• Δισκετομή. Κατά τη διάρκεια αυτής της επέμβασης αφαιρείται μέρος ή όλος ο μεσοσπονδύλιος δίσκος.
• Εξάτμιση λέιζερ του πυρήνα του δίσκου. Πραγματοποιείται με τη συμμετοχή ειδικού LED, το οποίο εξασφαλίζει μερική καταστροφή του μεσοσπονδύλιου δίσκου, που οδηγεί στην αντίστροφη ανάπτυξη της κήλης.

Πώς να απαλλαγείτε από την οστεοχονδρωσία, αποφασίζει μόνο ο γιατρός. Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε ότι κάθε περίπτωση είναι ατομική και η επιλογή μιας ή άλλης μεθόδου χειρουργικής επέμβασης εξαρτάται από τη θέση της παθολογίας, τη σοβαρότητά της και άλλες ασθένειες του ασθενούς.

Παραδοσιακές μέθοδοι

Μπορείτε να θεραπεύσετε μια ασθένεια της σπονδυλικής στήλης στο σπίτι. Αλλά αυτό πρέπει να γίνεται μόνο σε περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα της χόνδρωσης (τα αρχικά στάδια της ανάπτυξης της νόσου) εξακολουθούν να επιμένουν και αφού συμβουλευτείτε έναν γιατρό εκ των προτέρων.

Όταν μιλάμε για το τι βοηθά στη χονδρωσία, θα πρέπει να επισημανθούν οι ακόλουθες συνταγές εναλλακτικής ιατρικής:

1. Πρέπει να πάρετε 1 κιλό χοντρό αλάτι και να το ανακατέψετε με 3 κ. σ. μεγάλο. Στεγνώστε τη μουστάρδα, προσθέστε 100 ml νερό, ανακατέψτε τα πάντα καλά. Το προκύπτον χυλό πρέπει να τεθεί σε χαμηλή φωτιά και να θερμανθεί σε θερμοκρασία 50 βαθμών. Το μείγμα εφαρμόζεται στην επώδυνη περιοχή, τοποθετείται από πάνω μια μεμβράνη και στη συνέχεια ένα ζεστό μαντήλι. Με μια τέτοια συμπίεση, ο ασθενής πρέπει να ξαπλώσει μέχρι να κρυώσει εντελώς. Μετά τη διαδικασία, είναι απαραίτητο να παραμείνει ζεστό για άλλες 2 ώρες.
2. Ρίξτε 1, 5 λίτρο νερό σε μια κατσαρόλα, προσθέστε 3 χούφτες πριονίδι εκεί και αφήστε το μείγμα που προκύπτει να βράσει και στη συνέχεια στραγγίστε. Το πριονίδι απλώνεται σε ένα πλαστικό φύλλο, το οποίο προηγουμένως καλύπτεται με ένα φύλλο στο κρεβάτι. Πάνω στο πριονίδι τοποθετείται μια χαρτοπετσέτα γάζας, μετά την οποία ξαπλώνουν ξανά και την καλύπτουν με μια ζεστή κουβέρτα. Ξαπλώστε λοιπόν για 30 με 40 λεπτά.
3. Πάρτε 200 γραμμάρια ρίζες από πορσελάνη, 100 ρίζες potentilla, 100 g alant. Τα βότανα χύνονται σε ένα ποτήρι 3 λίτρων που γεμίζει μέχρι το χείλος με βότκα. Η προκύπτουσα σύνθεση αποθηκεύεται σε σκοτεινό μέρος για 3 εβδομάδες και στη συνέχεια διηθείται. Πάρτε 1 κουταλιά της σούπας 3 φορές την ημέρα πριν από τα γεύματα. μεγάλο. ολόκληρο τον μήνα. Στη συνέχεια, κάντε ένα διάλειμμα 10 ημερών και επαναλάβετε το μάθημα.

Η οστεοχόνδρωση είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Είναι δύσκολο να ανταποκριθεί κανείς σε συντηρητικές μεθόδους θεραπείας. Ωστόσο, εάν τα συνδυάσετε με σωστή διατροφή, θεραπεία στο σπίτι, θεραπεία άσκησης και όλες τις συστάσεις του γιατρού, ο ασθενής έχει όλες τις πιθανότητες να απαλλαγεί από τον βασανιστικό πόνο και να αποτρέψει την ανάπτυξη επιπλοκών.